آندوسکوپی معده و روده چیست؟ + مراحل انجام با بیهوشی

آندوسکوپی معده و روده برای تشخیص مشکلات دستگاه گوارش

آندوسکوپی یک روش تشخیصی و درمانی برای مشکلات دستگاه گوارش است. در این روش با یک لوله بلند و انعطاف‌پذیر از راه دهان وارد دستگاه گوارش شده و اقدام به بررسی و تشخیص مشکلات دستگاه گوارشی فوقانی که شامل مری، معده و ابتدای روده باریک (اثنی‌عشر)، لوزالمعده و مجاری صفراوی است، می‌کند. همچنین از آندوسکوپی برای نمونه‌برداری از زخم‌ها و تومورها، درمان بسیاری از مشکلات و بیماری‌های دستگاه گوارش و تزریق بعضی داروها استفاده شده و نیاز به جراحی‌ها را کاهش می‌دهد. این روش به دلیل مزایا و کاربردهای فراوان و عوارض جانبی اندک، به طور گسترده‌ای در پزشکی مورد‌ استفاده قرار می‌گیرد. انجام آندوسکوپی بنا به تشخیص پزشک، تحت بی‌حسی موضعی یا بی‌هوشی انجام شده و باعث می‌شود فرد کمترین احساس ناخوشایند را داشته باشد.

آندوسکوپی چیست؟

آندوسکوپی روشی برای تشخیص و درمان مشکلات مختلف بدن

آندوسکوپی یک روش کم‌ تهاجمی و مؤثر برای تشخیص و درمان بسیاری از مشکلات و بیماری‌های اندام‌های مختلف بدن از جمله دستگاه گوارش است. در آندوسکوپی دستگاه گوارش فوقانی که شامل مری، معده و ابتدای روده باریک می‌شود، پزشک یک لوله بلند و باریک (آندوسکوپ) را از راه دهان یا بینی وارد بدن می‌کند. آندوسکوپ‌ دارای یک چراغ و یک دوربین مخصوص است که به‌وسیله این دوربین عکس یا فیلم‌هایی از داخل دستگاه گوارش ثبت کرده و روی صفحه‌ای نمایش می‌دهد و پزشک می‌تواند با کمک این تصاویر، بخش‌های مختلف این ناحیه را با‌دقت مشاهده و بررسی ‌کند. کانال‌های مخصوصی در داخل آندوسکوپ وجود دارد که می‌توان از طریق آن‌ها ابزارهای جراحی، لیزر یا تزریق را برای انجام جراحی، برداشتن بافت یا تزریق بوتاکس یا داروهای دیگر وارد بدن کرد.

در ادامه به کاربردهای آندوسکوپی می‌پردازیم.

تصویربرداری

تشخیص مشکلات گوارشی با آندوسکوپی

پزشک می‌تواند با استفاده از دوربین کوچکی که در سر آندوسکوپ قرار دارد، داخل دستگاه گوارش را بادقت مشاهده و بررسی کند. با این روش پزشک قادر است علت مشکلات گوارشی مانند سوءهاضمه، سوزش سر دل، معده درد، خونریزی معده، حالت تهوع و استفراغ و غیره را خیلی سریع تشخیص دهد. تصاویر به‌دست‌آمده از آندوسکوپی، هر نوع زخم، تومور، خونریزی، پولیپ یا سایر ضایعات بافت داخلی مری، معده و اثنی‌عشر را به‌وضوح نشان می‌دهد. همچنین پزشک می‌تواند تصاویر این دوربین‌ها را ضبط کرده و برای بررسی‌های مجدد، دوباره مشاهده کند.

نمونه‌برداری

نمونه‌برداری از دستگاه گوارش با استفاده از آندوسکوپی

در مواردی که پزشک در تصاویر آندوسکوپی، ضایعه، پولیپ یا بافت غیرطبیعی را مشاهد کند، ممکن است با استفاده از آندوسکوپی از بافت موردنظر نمونه‌برداری انجام دهد. نمونه‌برداری از بافت داخلی دستگاه گوارش با استفاده از آندوسکوپی، یک روش تشخیصی بسیار مهم است که به پزشک این امکان را می‌دهد تا نمونه کوچکی از بافت مری یا معده را بردارد و برای بررسی دقیق‌تر به آزمایشگاه بفرستد. در انتهای آندوسکوپ، ابزارهای جراحی ظریفی وجود دارد که پزشک با استفاده از آن‌ها می‌تواند از قسمت‌های مشکوک نمونه‌برداری کند. نمونه‌برداری از دستگاه گوارش، برای تشخیص دقیق علت بیماری، بررسی وجود عفونت با هلیکوباکترپیلوری در زخم‌های گوارشی، بررسی تغییرات سلولی در توده‌ها یا پیگیری روند درمان بیماری‌های قبلی انجام می‌شود.

درمان زخم

درمان زخم‌های دستگاه گوارش با آندوسکوپی

 آندوسکوپی نه‌تنها برای تشخیص بیماری‌های دستگاه گوارش فوقانی مورداستفاده قرار می‌گیرد، بلکه در بسیاری از موارد برای درمان این مشکلات نیز کاربرد دارد. پس از تشخیص دقیق بیماری با کمک آندوسکوپی، پزشک می‌تواند در هنگام آندوسکوپی، اقدامات درمانی لازم را نیز به‌راحتی و به طور مستقیم انجام دهد. درمان زخم‌ها دستگاه گوارشی با آندوسکوپی به دلیل کم تهاجمی بودن و عدم نیاز به جراحی و عوارض آن، دقت بالای درمان، زمان بهبودی کوتاه‌تر و عوارض بسیار اندک، در بیشتر موارد مورداستفاده قرار می‌گیرد.

 برای درمان زخم‌های دستگاه گوارش، مانند زخم مری، زخم معده یا اثنی‌عشر، پزشک می‌تواند با آندوسکوپی، داروهای ترمیم‌کننده یا پوشش‌دهنده زخم را در ناحیه موردنظر اعمال کند. همچنین می‌تواند ابزار لیزردرمانی را از طریق آندوسکوپ وارد دستگاه گوارش کرده و در صورت لزوم زخم‌ها، پولیپ‌ها یا رگ‌های خونی را با لیزر درمان کند. استفاده از آندوسکوپی در مراحل اولیه سرطان دستگاه گوارش، برداشتن بافت‌ها و تومورهای سرطانی را امکان‌پذیر می‌کند. در صورت خونریزی دستگاه گوارش، پزشک می‌تواند با استفاده از ابزارهای مخصوص در آندوسکوپ، رگ‌های خونریزی دهنده را ببندد. همچنین می‌توان رگ‌های واریسی معده را نیز با این روش درمان کرد.

تشخیص و درمان مشکلات صفراوی

یکی از کاربردهای آندوسکوپی، تشخیص و درمان مشکلات صفراوی است. می‌توان، از سونوگرافی همراه با آندوسکوپی برای ایجاد تصاویر دقیق‌تری از مجاری صفراوی استفاده کرد. این روش به پزشک کمک می‌کند تا سنگ‌ها و تومورهای کوچک را بادقت بیشتری تشخیص دهد. با استفاده از آندوسکوپی، پزشکان می‌توانند بدون نیاز به جراحی، به طور مستقیم به مجاری صفراوی دسترسی پیدا کرده و بسیاری از مشکلات مربوط به این ناحیه را خیلی سریع، با کمترین عوارض جانبی و به‌صورت سرپایی درمان کنند. در این روش، آندوسکوپ از طریق دهان وارد شده و به مجاری صفراوی و لوزالمعده می‌رسد و پزشک قادر است سنگ‌ها را بردارد، مجاری را گشاد کند و در صورت نیاز نمونه‌برداری انجام دهد.

مشکلات صفراوی زیر را می‌توان با آندوسکوپی درمان کرد.

  • سنگ‌های کیسه صفرا: یکی از کاربردهای رایج آندوسکوپی، برداشتن سنگ‌های کیسه صفرا است. در این روش، پزشک با استفاده از آندوسکوپ و ابزارهای مخصوص آن، سنگ‌ها را از مجاری صفراوی خارج می‌کند.
  • تنگی مجاری صفراوی: آندوسکوپی را می‌توان برای باز کردن مجاری صفراوی که به دلیل سنگ‌ها یا سایر دلایل باریک یا مسدود شده‌اند، به کاربرد.

تزریق بوتاکس معده

تزریق بوتاکس معده

تزریق بوتاکس معده یک روش درمانی نسبتاً جدید است که برای کاهش وزن به کار برده می‌شود. در این روش، بوتاکس به روش آندوسکوپی به عضلات معده تزریق می‌شود. این عمل باعث کاهش انقباضات و فعالیت عضلات معده شده و در نتیجه، غذا دیرتر از معده تخلیه می‌شود. کندشدن تخلیه معده باعث کاهش اشتها شده، فرد دیرتر احساس گرسنگی می‌کند و زودتر سیر می‌شود و همین امر به‌تدریج فرد را لاغر می‌کند.

تزریق بوتاکس معده به دلیل کم تهاجمی بودن، عدم نیاز به دوران نقاهت و مراقبت‌های بعدی، کاهش وزن قابل‌توجه و عوارض جانبی اندک، نسبت به جراحی و قرص‌های کاهش اشتها یا لاغری محبوبیت بیشتری پیدا کرده است. اثرات تزریق بوتاکس معده ۳ تا ۶ ماه ماندگاری داشته و پس از آن می‌توان برای تأثیر بیشتر، مجدداً بوتاکس را تزریق کرد. لازم به ذکر است که تزریق بوتاکس معده باید توسط پزشک متخصص انجام شود تا عوارض احتمالی ناشی از آن مانند حالت تهوع، درد یا سوءهاضمه به حداقل برسد. همچنین زنان باردار و شیرده، افراد مبتلا به اختلالات انعقاد خون، افراد مبتلا به بیماری‌های عصبی عضلانی یا افرادی که به بوتاکس حساسیت دارند نباید تزریق بوتاکس معده انجام دهند.

آمادگی‌های لازم قبل از آندوسکوپی

 قبل از انجام آندوسکوپی دستگاه گوارش، مواردی وجود دارد که رعایت آن‌ها باعث می‌شود که این روش به بهترین شکل ممکن انجام شده و احتمال بروز خطر و عوارض جانبی کاهش یابد.

  • حداقل ۸ تا ۱۲ ساعت قبل از انجام آندوسکوپی، از خوردن و آشامیدن هر چیزی، حتی آب، خودداری کنید. این کار باعث می‌شود که پزشک بتواند تصاویر آندوسکوپی دستگاه گوارش را در با وضوح بیشتری مشاهده کند.

  • در مورد سابقه بیماری‌های مختلف از جمله دیابت، بیماری‌های قلبی، آسم، مشکلات انعقاد خون و آلرژی به پزشک اطلاع دهید.

  • در مورد هر نوع دارویی که مصرف می‌کنید از جمله داروهای گیاهی یا مکمل‌ها به پزشک اطلاع دهید. بعضی از داروها مانند داروهای رقیق‌کننده خون، آسپرین و ایبوپروفن را باید موقتاً قطع کنید و اگر مصرف دارویی حیاتی است می‌توانید آن را با صلاحدید پزشک، با مقدار کمی آب مصرف کنید.

  • اگر باردار هستید یا احتمال می‌دهید که باردار باشید، حتماً به پزشک اطلاع دهید.

  • اگر به هر نوع دارو، لاتکس و داروهای بیهوشی حساسیت دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.

  • هرگونه سؤال یا نگرانی خود را قبل از آندوسکوپی با پزشک خود در میان بگذارید تا آرامش بیشتری داشته باشید.

مراحل انجام آندوسکوپی

مراحل انجام آندوسکوپی

آندوسکوپی نیازی به بستری‌شدن در بیمارستان ندارد و معمولاً حدود ۱۵ دقیقه طول می‌کشد. در آندوسکوپی دستگاه گوارش فوقانی، از شما خواسته می‌شود که لباس‌های مخصوص بیمارستان را بپوشید و بهتر است در هنگام آندوسکوپی از زیورآلات استفاده نکنید. در هنگام انجام آندوسکوپی تیم مراقبت پزشکی تنفس، فشارخون و ضربان قلب شما را کنترل می‌کنند. پس از آماده‌شدن شما، مراحل آندوسکوپی به شرح زیر انجام می‌شود.

بی‌حسی یا بی‌هوشی

آندوسکوپی دستگاه گوارش فوقانی معمولاً با بی‌هوشی انجام می‌شود. با انجام بی‌هوشی، اضطراب بیمار کاهش می‌یابد و بیمار احساس ناخوشایند کمتری خواهد داشت؛ بنابراین انجام آندوسکوپی به‌خصوص در مواردی که نیاز انجام اقدام درمانی خاصی باشد راحت‌تر خواهد بود و فرایند آندوسکوپی نیز سریع‌تر انجام خواهد شد.

درصورتی‌که خود بیماری تمایل به انجام بی‌هوشی نداشته باشد، یا به علت مشکل زمینه‌ای انجام بی‌هوشی برای فرد خطرناک باشد از روش بی‌حسی موضعی استفاده می‌شود. در این روش ناحیه گلو با اسپری بی‌حس‌کننده، بی‌حس می‌شود تا بیمار در طول آندوسکوپی احساس ناراحتی کمتری داشته باشد.

پوزیشن مناسب و ورود اندوسکوپ

پوزیشن مناسب برای آندوسکوپی

 برای شروع آندوسکوپی، ابتدا از بیمار خواسته می‌شود که به پشت یا روی پهلوی چپ خود دراز بکشد. سپس یک محافظ پلاستیکی در دهان فرد قرار می‌گیرد تا جلوی بسته‌شدن دهان را بگیرد و ورود لوله را تسهیل کند. در ادامه پزشک لوله آندوسکوپ را به داخل دهان وارد کرده و از انتهای حلق عبور می‌دهد و با فشاردادن لوله، آن را به‌تمامی نواحی موردنظر می‌فرستد.

 جالب است بدانید، تخت‌هایی که آندوسکوپی روی آن انجام می‌شود قابلیت حرکت و تغییر زاویه را دارند و درصورتی‌که پزشک در هنگام آندوسکوپی، نمونه‌برداری یا درمان، دسترسی کاملی به ضایعه نداشته باشد، می‌تواند با تغییر زاویه تخت و موقعیت بدن بیمار به جهات مختلف، دسترسی بهتری به تومور، زخم یا بافت‌های موردنظر پیدا کند و آندوسکوپی را با موفقیت انجام دهد.

تصویربرداری، نمونه‌برداری، درمان زخم و تزریق

تصویربرداری، نمونه‌برداری، درمان زخم و تزریق

تصویر یک پولیپ بزرگ خارج‌شده از بیمار ۷۰ ساله

پزشک با حرکت‌دادن آندوسکوپ به سمت پایین، آن را از داخل مری عبور داده و به سمت معده و اثنی‌عشر می‌فرستد و در طول مسیر، تمام بافت‌های داخلی دستگاه گوارش را بررسی می‌کند. دوربین کوچک روی آندوسکوپ، تصاویر گرفته شده را به یک مانیتور منتقل و هم‌زمان ضبط می‌کند. پزشک در این مرحله باتوجه‌به مشکلات گوارشی بیمار، به دنبال علت یا ضایعات احتمالی می‌گردد و در صورت وجود زخم، پولیپ، خونریزی یا سایر مشکلات، با استفاده از ابزار جراحی که از طریق آندوسکوپ وارد بدن کرده است به درمان آن‌ها می‌پردازد. همچنین پزشک می‌تواند در صورت نیاز از طریق آندوسکوپ، موادی مانند بوتاکس یا سایر داروها را به داخل زخم‌ها یا بافت دستگاه گوارش تزریق کند.

خروج آندوسکوپ

پس از اتمام مراحل بررسی، نمونه‌برداری یا درمان به‌وسیله آندوسکوپی پزشک به‌آرامی آندوسکوپ، را بااحتیاط از معده، مری و سپس از دهان خارج می‌کند. پس از خروج کامل آندوسکوپ، پزشک به شما خواهد گفت که عمل به پایان رسیده است. در طول فرایند خروج، ممکن است احساس کنید که چیزی در گلوی شما گیرکرده است، این احساس به دلیل قرارگرفتن آندوسکوپ در گلو ایجاد می‌شود، کاملاً طبیعی است و پس از چند ساعت برطرف می‌شود.

نکات مهم بعد از آندوسکوپی

پس از آندوسکوپی، ممکن است شما را یک ساعت یا بیشتر در کلینیک نگه دارند تا بی‌حسی گلو برطرف شود و علائم بعد از آندوسکوپی را بررسی کنند.

رعایت نکات زیر در ۲۴ ساعت بعد از آندوسکوپی می‌تواند به بهبود سریع‌تر و کاهش عوارض جانبی بعد از آندوسکوپی کمک کند.

  • شما می‌توانید بعد از یک ساعت به منزل بروید، بهتر است از شخصی بخواهید تا شما را به منزل برساند و تا ۲۴ ساعت پیش شما بماند. زیرا ممکن است بعد از آندوسکوپی به دلیل اثرات داروی آرام‌بخش یا بی‌حسی، کمی احساس گیجی کنید یا به دلیل عبور لوله کمی حالت تهوع، گلو‌درد و نفخ داشته باشید. وجود یک همراه باعث آرامش خیال شما شده و در صورت لزوم می‌تواند به شما کمک کند.
  • استراحت کنید.
  • تا زمانی که گلوی شما بی‌حس است چیزی نخورید و ننوشید.
  • غذاهای نرم بخورید و از خوردن غذاهای خیلی خشک و ترد، چرب، ترش یا تند خودداری کنید.
  • الکل مصرف نکنید.
  • آب و مایعات زیاد بنوشید.
  • از فعالیت‌های سنگین خودداری کنید.
  • داروهایی که پزشک برای جلوگیری از درد و عفونت تجویز کرده مصرف کنید.

عوارض آندوسکوپی

 آندوسکوپی به‌طورکلی یک روش کم تهاجمی محسوب می‌شود و بسیار بی‌خطر است. بااین‌وجود ممکن است؛ مانند هر روش پزشکی دیگری، با بعضی عوارض همراه باشد. البته این عوارض معمولاً خفیف و موقتی هستند و با مراقبت‌های مناسب به‌سرعت برطرف می‌شوند. در ادامه به بعضی از عوارض آندوسکوپی می‌پردازیم.

  • گلو‌درد: به دلیل عبور آندوسکوپ از گلو، ممکن است بعد از عمل احساس گلو درد داشته باشید.
  • نفخ:ورود هوا به دستگاه گوارش در هنگام آندوسکوپی می‌تواند باعث نفخ و احساس ناراحتی شود.
  • خونریزی: ممکن است خونریزی خفیفی در محل نمونه‌برداری در صورت آسیب‌دیدن مویرگ‌ها، رخ دهد. همچنین در موارد نادر که بیمار به اختلالات خونریزی دچار بوده یا از داروهای رقیق‌کننده خون استفاده کرده باشد ممکن است بعد از نمونه‌برداری یا درمان مشکلات عروقی دچار خونریزی شدید دستگاه گوارش شود.
  • عفونت: در بیشتر موارد آندوسکوپی خطر عفونت کم است؛ اما هنگامی که اقدامات درمانی اضافی به‌عنوان بخشی از آندوسکوپی انجام می‌شود، خطر عفونت افزایش می‌یابد. بیشتر عفونت‌ها جزئی بوده و با آنتی‌بیوتیک قابل‌درمان هستند. درصورتی‌که فرد به علت بیماری‌های زمینه‌ای، در معرض خطر بالاتر عفونت باشد، پزشک ممکن است از چند روز قبل از آندوسکوپی برای بیمار آنتی‌بیوتیک‌ها تجویز کند.
  • پارگی در دستگاه گوارش: پارگی مری یا قسمت دیگری از دستگاه گوارش فوقانی ممکن است به دلیل باز کردن تنگی مری یا بعضی مجراها اتفاق بیفتد. البته احتمال این عارضه بسیار کم است و در موارد نادر ممکن است رخ دهد.

به‌طورکلی، آندوسکوپی یک روش ایمن و مفید برای تشخیص و درمان بسیاری از بیماری‌های دستگاه گوارش است. با انتخاب پزشکی که تجربه کافی در انجام آندوسکوپی داشته باشد در یک کلینیک معتبر، می‌توانید خطر عوارض را به حداقل برسانید؛ زیرا مهارت و تجربه پزشک در انجام آندوسکوپی نقش مهمی در کاهش عوارض دارد. برای مشاوره و یا اخذ نوبت برای انجام آندوسکوپی با ما تماس بگیرید.

هزینۀ آندوسکوپی در کلینیک گوارش دکتر رضا دوست سال 1404

هزینه آندوسکوپی به عوامل مختلفی از جمله نوع آندوسکوپی، تجهیزات و فناوری‌های مورد استفاده، محل انجام (کلینیک یا بیمارستان)، و مهم‌تر از همه نیاز به آزمایش‌های اضافی مثل نمونه‌برداری (بیوپسی) بستگی دارد.
در مواردی که پزشک متخصص، به وجود عفونت یا سرطان در روده یا معده فرد مشکوک باشد، درخواست نمونه‌برداری از بخشی از بافت یا سلول را می‌دهد. این فرآیند چون به تجهیزات مخصوص و بررسی‌های آزمایشگاهی نیاز دارد، هزینه آندوسکوپی را افزایش می‌دهد.

سؤالات متداول

آیا آندوسکوپی درد دارد؟

خیر. آندوسکوپی تحت بی‌حسی موضعی یا بی‌هوشی انجام می‌شود و شما دردی احساس نمی‌کنید. فقط ممکن است کمی احساس فشار در ناحیه گلوی خود داشته باشید.

آیا می‌توانم بعد از آندوسکوپی غذا بخورم؟

باید تا زمانی که بی‌حسی گلوی شما برطرف شده و توانایی بلع داشته باشید صبر کنید. بعد می‌توانید با نوشیدن آب و خوردن غذاهای نرم شروع کنید.

عکس‌برداری از معده با اشعه ایکس بهتر است یا آندوسکوپی؟

آندوسکوپی یک روش بسیار دقیق‌تر و کارآمدتر برای تشخیص و درمان بیماری‌های دستگاه گوارش است؛ اما عکس‌برداری با اشعه ایکس فقط به تشخیص کمک می‌کند.

آیا آندوسکوپی باعث استفراغ می‌شود؟

خیر. بی‌حس کردن انتهای گلو برای جلوگیری از درد و حالت تهوع در حین بلعیدن آندوسکوپ است. اگر این ناحیه بی‌حس نشود ممکن است بیمار استفراغ کند.

اگر در حین آندوسکوپی استفراغ کنم چه می‌شود؟

 به دلیل این که شما ۶ تا ۸ ساعت قبل از آندوسکوپی ناشتا هستید و معده شما خالی است، احتمال استفراغ‌کردن بسیار کم است، اما اگر طبق دستور عمل‌نکرده و چیزی خورده باشید، ممکن است استفراغ کنید. استفراغ در حین آندوسکوپی بسیار خطرناک است؛ زیرا ممکن است مقداری از مایعات داخل معده وارد ریه‌ها شود.

آیا در هنگام آندوسکوپی نفس‌کشیدن مشکل است؟

خیر. آندوسکوپی معمولاً مانع نفس‌کشیدن راحت شما نمی‌شود و شما می‌توانید به‌راحتی از طریق بینی نفس بکشید.

اگر در حین آندوسکوپی عطسه یا سرفه کنم چه می‌شود؟

 سرفه یا عطسه، در هنگام آندوسکوپی زیاد غیرمعمول نیست و ممکن است به دلیل عبور لوله از گلو، واردشدن ناگهانی هوا به ریه، اضطراب و تحریک اسپری بی‌حسی اتفاق بیفتد. در صورت سرفه‌کردن روند آندوسکوپی برای مدت کوتاهی متوقف می‌شود تا شما آرامش خود را به دست بیاورید. ممکن است پزشک آندوسکوپ را هنگام سرفه خارج کرده و دوباره وارد کند.

اگر در هنگام آندوسکوپی مشکلی داشتم چگونه به پزشک بگویم؟

 ابتدا باید آرامش خود را حفظ کنید. ساده‌ترین راه این است که با حرکت‌دادن دست یا پای خود یا با صدای بلند به پزشک نشان دهید که مشکلی دارید. همچنین بعضی از دستگاه‌های آندوسکوپی به زنگ هشدار مجهز هستند که می‌توانید با فشاردادن آن به پزشک اطلاع دهید.

عوارض معمول آندوسکوپی تا چه مدت ادامه دارد؟

عوارض معمول آندوسکوپی مانند درد گلو، نفخ، حالت تهوع یا خستگی معمولاً پس از چند روز تا حداکثر یک هفته برطرف می‌شوند.

چه مدت بعد از آندوسکوپی می‌توانم به سرکار برگردم؟

شغل شما شامل فعالیت‌های بدنی می‌شود، می‌توانید برای چند ساعت مرخصی بگیرید و بعد از کمی استراحت به محل کار بروید.

آیا آندوسکوپی برای کودکان هم انجام می‌شود؟

بله در مواردی که کودک دچار مشکلات گوارشی مانند حالت تهوع، استفراغ، بی‌اشتهایی، دل‌درد یا مشکل در بلع باشد و با روش‌های معمول درمان نشود، پزشک ممکن است آندوسکوپی را توصیه کند. آندوسکوپی برای کودکان معمولاً با تزریق داروی آرام‌بخش انجام می‌شود.

چه موقع آندوسکوپی لازم است؟

زمانی که بیمار دچار علائمی مانند درد شکمی مزمن، خونریزی داخلی، اختلالات گوارشی، یا مشکلات تنفسی شود، باید آندوسکوپیی انجام دهد. این روش به پزشک کمک می‌کند تا علل احتمالی مشکلات داخلی را شناسایی کرده و بهترین روش درمانی را تعیین کند.

آندوسکوپی کپسولی چیست؟

 روش جدیدتر تصویربرداری برای آندوسکوپی، روش کپسولی است. در این روش، بیمار کپسولی را که حاوی یک دوربین فیلم‌برداری کوچک است را می‌بلعد و کپسول حین عبور از دستگاه گوارش تصویربرداری می‌کند و پس از ۲۴ تا ۴۸ ساعت از طریق روده از بدن خارج می‌شود. آندوسکوپی کپسولی معمولاً برای بررسی و گرفتن تصاویری از انتهای روده باریک که دسترسی آندوسکوپ به آن دشوارتر است مورداستفاده قرار می‌گیرد. این روش برای عده کمی از افراد پیشنهاد می‌شود؛ زیرا احتمال گیرکردن در روده و ایجاد عوارض بیشتر وجود دارد.

تفاوت کولونوسکوپی با آندوسکوپی چیست؟

فهرست مطالب