تشخیص علائم سرطان روده بزرگ در منزل: تست‌ها و شناسایی خونریزی

علائم سرطان روده شامل تغییراتی در عادات دفع مانند یبوست یا اسهال مداوم (بیش از دو تا سه هفته)، خون در مدفوع، نفخ، درد شکمی پایدار و کاهش وزن بی‌دلیل است که در افراد مبتلا به این بیماری بیشتر مشاهده می‌شود. این نشانه‌ها زمانی نگران‌کننده هستند که بدون دلیل خاصی ادامه پیدا کنند؛ بااین‌حال، همیشه به معنای سرطان نیستند و ممکن است به بیماری‌های گوارشی دیگری مانند بیماری کرون و سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS)مربوط باشند.

برای تشخیص خانگی اینکه آیا علائمی که تجربه می‌کنید ممکن است نشانه‌ای از سرطان روده باشند، کیت‌های مخصوصی مانند FOBT و FIT وجود دارند که با نمونه مدفوع، خون مخفی را شناسایی می‌کنند و به شما کمک می‌کنند احتمال وجود مشکل را ارزیابی کنید. اما برای تشخیص قطعی، روش‌هایی مانند کولونوسکوپی، سی‌تی اسکن یا آزمایش‌های DNA مدفوع به کار می‌روند که بادقت بالاتری وجود تومور و میزان پیشرفت آن را بررسی می‌کنند. در صورت مشاهده این علائم، مراجعه به پزشک متخصص بهترین راه برای اطمینان و ارزیابی دقیق است.

آیا علائم شما نشان‌دهنده ی سرطان روده است؟

برای ارزیابی سریع اینکه آیا علائمی که تجربه می‌کنید می‌تواند به علائم سرطان روده مرتبط باشد یا خیر، مجموعه‌ای از سؤالات را در اختیار شما قرار داده‌ایم. با پاسخ‌دادن به این سؤالات، می‌توانید ارزیابی کنید که آیا علائم شما نیاز به بررسی‌های دقیق‌تر دارند یا اینکه نشان‌دهنده‌ی مشکل خاصی نیستند. پس از دریافت نتیجه، در مورد اینکه این علائم چگونه می‌توانند به مشکلات جدی منجر شوند و چه نقشی در سرطان روده دارند، توضیحاتی ارائه خواهیم داد تا بتوانید بهترین تصمیم را برای سلامتی خود بگیرید.

تاثیر سن درابتلا به سرطان روده

سرطان روده یکی از شایع‌ترین انواع سرطان است که احتمال بروز آن با افزایش سن به طور قابل‌توجهی افزایش می‌یابد. بیشتر موارد ابتلا به سرطان روده در افراد بالای 50 سال رخ می‌دهد، چرا که با افزایش سن، سلول‌های بدن مستعدتر به جهش‌های ژنتیکی می‌شوند که این جهش‌ها ممکن است به رشد غیرطبیعی و کنترل‌نشده سلول‌ها و ایجاد تومور منجر شوند. به همین دلیل، توصیه می‌شود افراد از سن 45 تا 50 سالگی به طور مرتب غربالگری سرطان روده را آغاز کنند.

از حدود ۵۰ سالگی به بعد، تغییراتی مانند اسهال مداوم، یبوست یا خون در مدفوع می‌توانند نشانه‌های اولیه سرطان روده باشند، بنابراین توجه به این تغییرات و مراجعه به پزشک ضروری است.

آمارها نشان می‌دهد که حدود ۹۰ درصد از موارد سرطان روده در افراد بالای ۵۰ سال دیده می‌شود و این گروه سنی نسبت به افراد جوان‌تر، سه برابر بیشتر در معرض خطر قرار دارد. در جدول زیر، مقایسه‌ای بین دو گروه سنی ارائه شده و دلایل بالاتر بودن احتمال ابتلا به سرطان روده در افراد بالای ۵۰ سال تشریح شده است.

زیر 50 سال

دلایل: توانایی ترمیم بالا در سلول های روده جهش ژنتیکی در سنین پایین کمتر رخ می دهد سبک زندگی سالم تر بیماری های زمینه ای مانند دیابت و پولیپ های روده ای کمتر دیده می‌شود

بالای 50 سال

دلایل:  افزایش جهش های ژنتیکی در سنین بالا تجمع عوامل ناسالم مانند الکل و سیگار و رژیم غذایی ناسالم افزایش شیوع بیماری های زمینه ای مانند دیابت و پولیپ های روده ای کاهش توانایی ترمیم سلول های روده آسیب پذیر بودن بافت‌ها

تغییرات عادات روده ای

توجه به تغییرات عادات روده‌ای یکی از عوامل کلیدی در تشخیص زودهنگام سرطان روده است. این تغییرات می‌توانند از اولین و مهم‌ترین علائم هشداردهنده باشند که نشان‌دهنده مشکلات جدی در سیستم گوارشی هستند. اگر هر گونه تغییر در عادات روده‌ای بیش از سه تا چهار هفته ادامه پیدا کند، ضروری است که به پزشک مراجعه کنید و ارزیابی‌های لازم را انجام دهید. این تغییرات، مانند اسهال مداوم، یبوست، یا باریک شدن مدفوع، می‌توانند نشان‌دهنده مشکلاتی در عملکرد طبیعی روده باشند و نباید نادیده گرفته شوند.

اسهال

اگر اسهال بیش از سه تا چهار هفته ادامه یابد و با علائمی نظیر خون در مدفوع یا کاهش وزن بی‌دلیل همراه باشد، می‌تواند به عنوان هشداری برای وجود التهاب یا تحریک شدید در مخاط روده تلقی شود. همچنین، در صورت رشد تومور در دیواره روده، ممکن است تولید مایعات اضافی افزایش یابد و باعث حرکت سریع‌تر محتویات روده و در نتیجه اسهال شود. این نوع اسهال مزمن می‌تواند نشان‌دهنده تغییرات آسیب‌زا در دیواره روده باشد که نیازمند بررسی فوری و تخصصی است.

با این حال، اگر تنها همین علامت (اسهال) را تجربه می‌کنید، ممکن است علل مختلفی باعث آن شده باشد و لزوماً به معنای سرطان روده نیست. علت‌های شایع اسهال شامل عفونت‌های گوارشی (ویروسی، باکتریایی یا انگلی)، حساسیت‌های غذایی، عدم تحمل لاکتوز، بیماری‌های التهابی روده مانند کرون و کولیت اولسروز، و همچنین استرس‌های روحی و روانی هستند.

یبوست

یبوست مداوم که بیش از چند هفته طول بکشد، می‌تواند نشان‌دهنده وجود انسداد یا کاهش حرکت طبیعی روده‌ها باشد. این انسداد ممکن است به دلیل رشد توده‌ها یا پولیپ‌ها در دیواره روده رخ دهد که مسیر عبور مدفوع را تنگ کرده و مانع از حرکت طبیعی آن می‌شود. بااین‌حال یبوست علامتی شایع است و بسیاری از افراد ممکن است به دلایل مختلفی مانند کمبود فیبر در رژیم غذایی، کم‌آبی بدن یا استرس آن را تجربه کنند و لزوماً به معنای وجود سرطان روده نیست. درصورتی‌که این علامت به همراه با علائم دیگری مانند درد شکمی یا احساس عدم تخلیه کامل روده‌ها، خون در مدفوع و حالت تهوع یا استفراغ مداوم تجربه شود ممکن است هشداری برای وجود اختلالات جدی‌تر نظیر تومورهای روده باشد. این نوع یبوست نشان‌دهنده این است که تغییراتی در ساختار و عملکرد روده به وجود آمده که نیاز به بررسی دقیق‌تری دارد.

باریک شدن مدفوع

باریک شدن مدفوع به طور ناگهانی و پایدار، به‌ویژه به شکل روبانی، می‌تواند نشان‌دهنده وجود تنگی در مسیر روده باشد که نیاز به بررسی پزشکی دارد. این وضعیت معمولاً به دلیل رشد یک توده یا تومور رخ می‌دهد که فضای عبور مدفوع را محدود می‌کند. تنگ شدن مسیر روده به‌تدریج باعث تغییر در شکل مدفوع می‌شود و ممکن است نشانه‌ای از وجود تومور در مراحل اولیه باشد بااین‌حال، دلایل غیرسرطانی نیز می‌توانند باعث باریک شدن مدفوع شوند. مشکلاتی مانند بواسیر، یبوست مزمن، سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) یا تنگی‌های غیرسرطانی در روده نیز ممکن است به باریک شدن مدفوع منجر شوند و اغلب با تغییر سبک زندگی و درمان‌های ساده بهبود پیدا می‌کنند. اما اگر مدفوع باریک را با علائمی مانند خون در مدفوع، درد شکمی مداوم، یا کاهش وزن ناگهانی تجربه می‌کنید، مراجعه به پزشک برای شما ضروری است.

خون در مدفوع و خونریزی مقعدی

خون در مدفوع و خونریزی مقعدی یکی از علائم مهم و هشداردهنده سرطان روده است که نباید نادیده گرفته شود. این وضعیت معمولاً به دلیل آسیب یا التهاب در دیواره روده رخ می‌دهد که ممکن است ناشی از رشد تومور باشد. وقتی تومور در روده رشد می‌کند، می‌تواند بافت‌های اطراف را تحریک کرده یا باعث آسیب به عروق خونی شود. این آسیب ممکن است منجر به خونریزی در داخل روده گردد و خون از طریق مدفوع دفع شود. خونریزی ممکن است به‌صورت خون روشن (نشانه‌ای از خونریزی ناحیه پایینی روده) یا به‌صورت مدفوع تیره و قیری شکل (نشانه‌ای از خونریزی ناحیه بالایی روده) ظاهر شود.

 اگر خون در مدفوع با علائمی مانند درد شکمی مداوم، تغییر در عادات روده‌ای (مانند اسهال یا یبوست)، کاهش وزن ناگهانی، خستگی شدید یا ضعف همراه باشد، ریسک سرطان روده بالا می‌رود و نیاز به بررسی پزشکی وجود دارد. بااین‌حال، خون در مدفوع، به‌ویژه همراه با تغییر در عادات روده‌ای، می‌تواند به دلایل دیگری مانند بواسیر، عفونت‌های گوارشی یا بیماری‌های التهابی روده نیز ایجاد شود و لزوماً به معنای سرطان روده نیست.

گرفتگی و درد مداوم در ناحیه ی شکم

گرفتگی و درد در ناحیه شکم می‌تواند یکی از علائم هشداردهنده سرطان روده باشد، به‌ویژه اگر بیش از چند هفته ادامه یابد و همراه با علائمی مانند تغییرات در عادات روده‌ای، خون در مدفوع، یا کاهش وزن غیرقابل‌توضیح باشد. این نوع درد ناشی از رشد تومور یا انسداد روده است که جریان طبیعی مواد را مختل کرده و باعث التهاب و ناراحتی می‌شود. این درد و گرفتگی معمولاً با شدت‌های مختلف ظاهر می‌شود و ممکن است با احساس فشار یا نفخ نیز همراه باشد که اهمیت بیشتری به این علامت می‌دهد. بااین‌حال، هر درد شکمی به معنای سرطان روده نیست و این درد می‌تواند ناشی از مشکلات شایعی مانند سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS)، یبوست مزمن، یا عفونت‌های گوارشی باشد؛ بنابراین، درد شکمی باید با علائم دیگر همراه باشد تا بتوان به‌احتمال سرطان شک کرد.

نفخ روده

این علامت در زمانی که مداوم و غیرعادی باشد، علامت هشداردهنده‌ای است. نفخ به معنای احساس پر بودن یا تورم شکم است که معمولاً با تجمع گاز در روده همراه است. این وضعیت ممکن است به دلیل انسداد یا تنگ شدن مسیر روده توسط تومور رخ دهد که عبور طبیعی مواد غذایی و گاز را مختل کرده و به احساس نفخ، درد و ناراحتی منجر می‌شود.

 اگر نفخ برای بیش از دو تا سه هفته ادامه یابد و با علائمی مانند درد شکمی، تغییرات در عادات روده‌ای یا کاهش وزن غیرقابل‌توضیح همراه باشد، لازم است به پزشک مراجعه کنید. بااین‌حال، نفخ به‌تنهایی لزوماً به معنای سرطان روده نیست و می‌تواند ناشی از مشکلات شایعی مانند عدم تحمل لاکتوز، سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) یا یبوست باشد؛ بنابراین، اگر فقط نفخ دارید، این مشکل می‌تواند به مسائل گوارشی دیگر مربوط باشد که اغلب با تغییر در رژیم غذایی و سبک زندگی قابل‌کنترل هستند.

احساس تخلیه ناقص روده‌ها

این احساس به حالتی اشاره دارد که بعد از دفع مدفوع، فرد همچنان احساس می‌کند که روده‌ها به طور کامل خالی نشده‌اند. این حس ممکن است همراه با نیاز مکرر به رفتن به دستشویی باشد، اما باوجود این، فرد همچنان احساس ناراحتی و تخلیه ناقص دارد.

 این علامت در سرطان روده می‌تواند به دلیل وجود تومور یا پولیپ در دیواره روده باشد که باعث تنگ شدن مسیر روده و جلوگیری از تخلیه کامل می‌شود. همچنین، التهاب و تحریک دیواره روده نیز می‌تواند در ایجاد این حس مؤثر باشد. بااین‌حال، این علامت به‌تنهایی می‌تواند ناشی از مشکلات شایعی مانند سندرم روده تحریک‌پذیر یا یبوست مزمن نیز باشد. اما اگر این احساس برای بیش از دو تا سه هفته ادامه داشته باشد، یا با علائمی مانند خون در مدفوع، درد شکمی، یا کاهش وزن غیرقابل‌توضیح همراه باشد، ضروری است که برای بررسی بیشتر به پزشک مراجعه کنید.

علائم غیرمعمول در ناحیه مقعد

درد و سوزش در ناحیه مقعد می‌تواند علامت مهمی از سرطان روده باشند، به‌ویژه اگر این ناراحتی برای چند هفته ادامه داشته باشد و با علائمی مانند خون در مدفوع یا تغییرات در عادات روده‌ای همراه شود. بااین‌حال، اگر این علامت به‌تنهایی تجربه شود، احتمال بیشتری وجود دارد که به دلایل شایعی مانند هموروئید، شکاف مقعدی یا التهاب‌های غیرسرطانی مرتبط باشد و لزوماً به سرطان روده ارتباطی نداشته باشد.

 در مواردی که سرطان روده عامل ایجاد این علامت است، درد و سوزش ممکن است به دلیل رشد تومور در بخش‌های پایینی روده رخ دهد که با تحریک بافت‌های اطراف و افزایش فشار در ناحیه مقعد همراه است. تومورهای درحال‌رشد می‌توانند بر عصب‌های این ناحیه فشار بیاورند یا سبب انسداد جزئی در روده شوند که منجر به درد یا سوزش مداوم می‌شود؛ بنابراین، اگر این درد و سوزش بدون علت مشخص و به طور مداوم بروز پیدا کند، باید آن را به‌عنوان یک نشانه هشداردهنده جدی گرفت و برای بررسی به پزشک متخصص مراجعه کرد.

کاهش وزن غیر قابل توضیح

کاهش وزن غیرمنتظره و بدون تغییر در رژیم غذایی یا فعالیت بدنی در برخی افراد ممکن است به دلیل مشکلاتی مانند سرطان روده باشد. این کاهش وزن اغلب به شکل ناگهانی و محسوس رخ می‌دهد؛ به‌طوری‌که فرد ممکن است متوجه گشادشدن ناگهانی لباس‌ها یا افت قابل‌توجه وزن بدن خود شود. در مواردی مانند سرطان روده، کاهش وزن به دلایلی از جمله افزایش متابولیسم بدن برای مقابله با تومور، انسداد نسبی روده که جذب مواد مغذی را مختل می‌کند، و فعال‌شدن سیستم ایمنی که انرژی بیشتری مصرف می‌کند، اتفاق می‌افتد.

 اگر شخصی در بازه زمانی شش‌ماهه، بدون دلیل مشخص، بیش از ۵ درصد از وزن بدن خود را از دست دهد و این کاهش وزن با علائمی مانند تغییر در عادات روده‌ای، خستگی شدید یا درد شکمی همراه باشد، توصیه می‌شود که برای بررسی‌های بیشتر به پزشک مراجعه کند. اما اگر کاهش وزن غیرمنتظره بدون علائم ذکر شده اتفاق بیفتد، احتمال سرطان روده کمتر است و ممکن است به دلایل دیگری مانند استرس، مشکلات تیروئید، یا تغییرات در متابولیسم بدن ربط داشته باشد. در جدول زیر، وزن سابق شما در کنار میزان کاهش وزنی که به‌عنوان مقدار بحرانی محسوب می‌شود، آورده شده است تا به شما کمک کند وضعیت خود را بهتر ارزیابی کنید.

وزن بین ۵۰-7۰ کیلوگرم

مقدارکاهش وزن بحرانی:  ۳ کیلوگرم

وزن بین 7۰-9۰ کیلوگرم

مقدارکاهش وزن بحرانی:  4 کیلوگرم

وزن بین 9۰-۱۱۰ کیلوگرم

مقدارکاهش وزن بحرانی:  5 کیلوگرم

وزن ۱۱۰کیلوگرم به بالا

مقدارکاهش وزن بحرانی:  ۵.۵کیلوگرم

عفونت‌های مکرر

عفونت‌های مکرر از علائم غیرمستقیم سرطان روده است. در این حالت، تومورهای روده ممکن است باعث تضعیف سیستم ایمنی بدن و افزایش احتمال بروز عفونت‌ها شوند. همچنین، تغییرات در روده و رشد تومور می‌تواند باعث التهاب و تحریک بافت‌های داخلی روده شود که به نوبه خود شرایطی فراهم می‌کند که بدن در مقابله با میکروب‌ها و عفونت‌ها دچار مشکل شود.

عفونت‌های دستگاه گوارش معمولاً می‌توانند به شکل التهاب روده، تب‌های مکرر، یا مشکلات مزمن گوارشی ظاهر شوند. اما اگر عفونت‌های گوارشی مداوم باشند و حتی با علائمی مانند خون در مدفوع، درد شکمی، یا کاهش وزن غیرقابل توضیح همراه شوند، لزوماً به معنای سرطان روده نیستند. این علائم می‌توانند به مشکلات دیگری مانند بیماری‌های خودایمنی (مثل کرون و کولیت)، سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) یا عفونت‌های مزمن باکتریایی مربوط باشند. در این حالت، مراجعه به پزشک برای تشخیص و درمان مناسب ضروری است.

بیماری های زمینه ای

گاهی ممکن است شما نه سابقه خانوادگی از بیماری‌های گوارشی داشته باشید و نه در سن بالایی باشید که خطر سرطان روده برای شما وجود داشته باشد، اما داشتن برخی بیماری‌های زمینه‌ای می‌تواند شما را در معرض خطر بیشتری قرار دهد. این بیماری‌ها، مانند پولیپ‌های کولورکتال، بیماری کرون، کولیت اولسراتیو، و دیابت، می‌توانند شرایطی فراهم کنند که خطر ابتلا به سرطان روده افزایش یابد؛ بنابراین، اگر به هر یک از این بیماری‌ها مبتلا هستید، ضروری است که به علائم گوارشی خود توجه ویژه‌ای داشته باشید و اقدامات پیشگیرانه انجام دهید.

پولیپ کولورکتال

پولیپ‌های کولورکتال توده‌های کوچکی هستند که بر روی دیواره روده رشد می‌کنند و در بیشتر موارد خوش‌خیم هستند؛ اما برخی از انواع آن‌ها می‌توانند به مرور زمان سرطانی شوند؛ بنابراین، افرادی که دارای پولیپ‌های کولورکتال هستند باید به طور منظم غربالگری شوند تا هرگونه تغییر غیرطبیعی در مراحل اولیه شناسایی شود.

 اگر این بیماری را دارید و همراه آن علائمی مانند خون در مدفوع، تغییر مداوم در عادات روده‌ای، کاهش وزن غیرقابل‌توضیح یا درد شکمی مداوم تجربه می‌کنید، بهتر است بلافاصله با پزشک مشورت کنید، زیرا این علائم می‌توانند نشانه‌های جدی مشکلات گوارشی باشند. بااین‌حال، اگر تنها علائمی مانند نفخ، یبوست، یا اسهال گاه‌به‌گاه دارید، احتمال سرطان روده کمتر است و این مشکلات می‌توانند به دلایل غیرسرطانی مانند سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS)، یبوست مزمن، عدم تحمل لاکتوز، بواسیر، یا عفونت‌های موقت دستگاه رخ بدهند.

بیماری کرون

بیماری کرون یک بیماری التهابی مزمن است که باعث آسیب و التهاب مداوم در قسمت‌های مختلف روده می‌شود. این التهاب مداوم می‌تواند بافت روده را مستعد تغییرات غیرطبیعی و حتی تشکیل توده‌های سرطانی کند. افراد مبتلا به کرون باید به هرگونه تشدید علائمی مانند درد شدید شکم، خون در مدفوع، یا کاهش وزن غیرقابل توضیح توجه کنند و در صورت بروز این علائم با پزشک مشورت نمایند.

با این حال، اگر علائم شما محدود به مشکلات شایعی مانند نفخ، اسهال، یبوست یا خستگی گاه‌به‌گاه باشد، احتمالاً ناشی از التهاب‌های مزمن مرتبط با کرون است. مشکلات دیگری مانند سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS)، عدم تحمل لاکتوز، یبوست مزمن، یا عفونت‌های موقت دستگاه گوارش نیز می‌توانند علائم مشابه ایجاد کنند. کنترل دقیق التهاب از طریق دارو و پیگیری منظم می‌تواند خطر سرطان را در افراد مبتلا به کرون کاهش دهد.

کولیت اولستراتیو

این بیماری یک بیماری التهابی مزمن است که باعث التهاب و زخم در لایه‌های داخلی روده بزرگ و راست‌روده می‌شود. التهاب طولانی‌مدت می‌تواند خطر سرطان روده را در بیماران افزایش دهد. به همین دلیل، افراد مبتلا باید به طور منظم غربالگری شوند و در صورت بروز علائمی مانند خونریزی، تغییرات مداوم در عادات روده‌ای، یا کاهش وزن غیرقابل‌توضیح فوراً با پزشک مشورت کنند.

لازم به ذکر است، اگر این بیماری را دارید و علائمی مانند نفخ، یبوست، اسهال گاه‌به‌گاه یا درد خفیف شکم را تجربه می‌کنید، احتمالاً مشکل شما ناشی از التهاب مرتبط با کولیت اولسراتیو یا مشکلات شایعی مانند سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS)، یبوست مزمن، عدم تحمل لاکتوز، یا عفونت‌های موقت گوارشی است و احتمال سرطان می‌تواند کمتر باشد. پیگیری منظم و کنترل دقیق التهاب از طریق دارو می‌تواند به کاهش خطر پیشرفت بیماری به سمت سرطان کمک کند.

دیابت

دیابت، به‌ویژه دیابت نوع ۲، یکی از عوامل خطر برای سرطان روده محسوب می‌شود. این خطر ممکن است به دلیل سطح بالای انسولین و اختلالات متابولیک در بدن باشد که شرایطی مناسب برای رشد سلول‌های غیرطبیعی فراهم می‌کند. افراد مبتلا به دیابت باید به علائم گوارشی مانند نفخ مکرر، تغییر مداوم در الگوی دفع، یا کاهش وزن غیرقابل‌توضیح توجه ویژه‌ای داشته باشند و در صورت مشاهده این علائم، فوراً به پزشک مراجعه کنند.

بااین‌حال، اگر علائم شما محدود به نوسانات قند خون، تشنگی یا ادرار زیاد و خستگی گاه‌به‌گاه باشد، احتمالاً این نشانه‌ها به خود دیابت و کنترل قند خون مربوط هستند و کمتر به سرطان روده ارتباط دارند. تنظیم منظم قند خون و غربالگری دوره‌ای می‌تواند به کاهش خطر و کنترل بهتر وضعیت کمک کند.

خستگی مفرط و ضعف جسمی

خستگی و ضعف جسمانی اغلب به دلیل کاهش ذخایر انرژی بدن به علت خونریزی داخلی ناشی از تومورهای روده و کاهش جذب مواد مغذی در افراد مبتلا به سرطان روده رخ می‌دهد. خونریزی مداوم و نهان ممکن است باعث کمبود آهن و در نتیجه کم‌خونی شود که یکی از دلایل اصلی احساس خستگی شدید و ضعف جسمانی در بیماران مبتلا به سرطان روده است. بدن در این شرایط با کمبود اکسیژن مواجه می‌شود که توانایی انجام فعالیت‌های روزمره را کاهش می‌دهد و باعث ایجاد خستگی مزمن می‌شود.

خستگی به‌تنهایی ممکن است نشانه‌ای عمومی باشد که به دلایل مختلف مانند استرس، کمبود خواب، یا عوامل دیگر رخ دهد، اما اگر این خستگی با علائم دیگری مانند کاهش وزن غیرقابل‌توضیح، خون در مدفوع، تغییرات در عادات روده‌ای، یا درد شکمی همراه باشد، نیاز به ارزیابی پزشکی دارد. این ترکیب علائم می‌تواند نشان‌دهنده وجود یک مشکل جدی مانند سرطان روده باشد و نباید نادیده گرفته شود.

سابقه ی خانوادگی و ریسک سرطان روده

سابقه خانوادگی نقش مهمی در افزایش خطر ابتلا به سرطان روده دارد. افرادی که سابقه سرطان روده یا پولیپ‌های کولورکتال در خانواده و بستگان نزدیک (مانند والدین، خواهر و برادر) دارند، در معرض خطر بیشتری هستند. اگر یکی از اعضای خانواده، به‌ویژه بستگان درجه یک، قبل از سن ۶۰ سالگی به سرطان روده مبتلا شده باشد، توصیه می‌شود که غربالگری منظم را از سن ۴۰ سالگی یا حتی زودتر از آن آغاز کنید. همچنین، اگر چندین نفر از بستگان درجه دو مانند خاله، دایی، عمه، یا عمو نیز به سرطان روده مبتلا شده باشند، این موضوع می‌تواند نشان‌دهنده ریسک ژنتیکی باشد و باید با پزشک درباره غربالگری زودهنگام و احتمال انجام آزمایش‌های ژنتیکی مشورت شود.

تاثیر سبک زندگی ناسالم

سبک زندگی ناسالم به طور چشمگیری خطر ابتلا به سرطان روده را افزایش می‌دهد. مصرف سیگار و الکل، رژیم غذایی کم فیبر و غنی از گوشت قرمز، و کم‌تحرکی می‌تواند باعث تحریک و التهاب در روده، آسیب به سلول‌ها و تضعیف سیستم ایمنی شود. این عوامل موجب می‌شوند تا ترکیبات مضر برای مدت طولانی‌تری در تماس با دیواره روده باقی بمانند و زمینه‌ساز رشد سلول‌های غیرطبیعی و سرطان باشند. با انتخاب سبک زندگی سالم، مانند مصرف فیبر کافی، پرهیز از سیگار و الکل، و داشتن فعالیت بدنی منظم، می‌توان به شکل مؤثری از سرطان روده پیشگیری کرد.

مصرف سیگار و الکل

مصرف سیگار باعث ورود مواد شیمیایی و سموم به بدن می‌شود که این مواد می‌توانند به DNA سلول‌های روده آسیب برسانند. آسیب به DNA می‌تواند منجر به جهش‌های سلولی و رشد غیرطبیعی سلول‌ها شود که در نهایت به شکل‌گیری تومورهای سرطانی منجر می‌شود. همچنین، سیگار باعث کاهش عملکرد سیستم ایمنی بدن می‌شود و توانایی بدن در مقابله با رشد سلول‌های غیرطبیعی را تضعیف می‌کند. الکل نیز به بافت‌های روده آسیب می‌رساند و می‌تواند باعث ایجاد التهاب مزمن در روده شود. متابولیسم الکل در بدن ترکیبات سرطان‌زا مانند استالدئید تولید می‌کند که باعث افزایش خطر سرطان روده می‌شود.

رژیم غذایی ناسالم

مصرف مواد غذایی ناسالم، به‌ویژه غذاهای کم فیبر و غنی از گوشت قرمز و گوشت‌های فراوری‌شده، ریسک ابتلا به سرطان روده را افزایش می‌دهد. رژیم غذایی کم فیبر باعث کندی حرکت مواد غذایی در روده شده و موجب افزایش زمان تماس ترکیبات مضر با دیواره روده می‌شود. این تماس طولانی‌تر می‌تواند باعث تحریک سلول‌های روده و تغییرات ژنتیکی شود که نهایتاً به تشکیل تومورهای سرطانی منجر می‌گردد. از سوی دیگر، گوشت‌های فراوری‌شده حاوی مواد نگهدارنده و ترکیبات نیتریت هستند که در روده به مواد سرطان‌زا تبدیل می‌شوند.

کم تحرکی

سبک زندگی بی‌تحرک یا کم‌تحرک باعث کاهش فعالیت دستگاه گوارش و کاهش حرکات روده‌ای می‌شود. این وضعیت می‌تواند باعث بروز یبوست و تجمع ترکیبات مضر در روده شود که به دیواره روده آسیب می‌زنند. همچنین، کم‌تحرکی منجر به افزایش وزن و چاقی می‌شود که خود یک عامل خطر برای سرطان روده محسوب می‌شود. چاقی می‌تواند باعث تولید بیش از حد هورمون‌های التهابی و مقاومت به انسولین شود که این موارد نیز خطر بروز سرطان را افزایش می‌دهند.

روش های تشخیص سرطان روده

سرطان روده می‌تواند به دو صورت خانگی و پزشکی تشخیص داده شود. اگر علائم مشکوکی مانند تغییرات در عادات دفع یا خون در مدفوع دارید، می‌توانید ابتدا از کیت‌های تشخیص خانگی استفاده کنید تا وجود هرگونه مشکل را بررسی کنید. این کیت‌ها به شما کمک می‌کنند که با آزمایش ساده‌ای در خانه، احتمال وجود نشانه‌های اولیه را ارزیابی کنید. اما برای تشخیص دقیق‌تر و کامل‌تر، نیاز به مراجعه به پزشک دارید. تشخیص‌های پزشکی با استفاده از روش‌ها و دستگاه‌های تخصصی مانند کولونوسکوپی، سیگموئیدوسکوپی، و آزمایش خون مخفی در مدفوع، وضعیت سیستم گوارش را به‌طور دقیق ارزیابی می‌کنند. گاهی برای اطمینان بیشتر از نتایج، پزشک ممکن است توصیه کند که برخی آزمایش‌ها چند بار تکرار شوند تا تشخیص دقیق‌تری انجام شود. در ادامه، روش‌های تشخیص خانگی و غربالگری این بیماری و همچنین آزمایش‌های تخصصی و تکمیلی را بررسی خواهیم کرد.

در منزل

روش‌های تشخیص در منزل به‌منظور راحتی شما و امکان بررسی اولیه در شرایطی که علائم مشکوکی را تجربه می‌کنید، طراحی شده‌اند. این روش‌ها ساده و سریع هستند، اما لازم است توجه داشته باشید که ممکن است نتیجه منفی کاذب داشته باشند؛ به این معنا که حتی در صورت وجود مشکل، ممکن است نتیجه آزمایش منفی نشان داده شود؛ بنابراین، در صورت تداوم علائم مشکوک، مراجعه به پزشک و انجام آزمایش‌های تخصصی ضروری است. این روش‌ها شامل استفاده از کیت‌های تشخیص خانگی هستند که به‌راحتی از داروخانه‌ها قابل‌تهیه هستند و با پیروی از دستورالعمل‌های آن‌ها می‌توانید نمونه‌برداری را به‌درستی انجام دهید.

FOBT test

کیت (FOBT (Fecal Occult Blood Test یکی از کیت‌های خانگی موجود در داروخانه‌های ایران است که برای تشخیص خون مخفی در مدفوع طراحی شده است. این آزمایش برای شناسایی خون مخفی در مدفوع استفاده می‌شود و می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات گوارشی مانند سرطان روده باشد. رعایت محدودیت‌های غذایی قبل از انجام این تست ضروری است، زیرا مصرف برخی مواد غذایی، مانند گوشت قرمز و سبزیجات خاص مانند شلغم، و مکمل‌های آهن، می‌تواند باعث ایجاد نتایج مثبت کاذب شود و نتیجه نادرستی را نشان دهد. در روش نمونه‌برداری FOBT، مقداری کوچک از مدفوع باید طبق دستورالعمل کیت جمع‌آوری شده و روی نوار مخصوص قرار گیرد. سپس با استفاده از محلول شیمیایی موجود در کیت، بررسی انجام می‌شود. تغییر رنگ نوار به رنگ‌هایی مانند آبی یا سبز نشان‌دهنده احتمال وجود خون مخفی است و باید توسط پزشک بررسی بیشتری انجام شود.

FIT test

کیت FIT (Fecal Immunochemical Test) نیز یکی دیگر از کیت‌های خانگی در دسترس است که برای تشخیص خون مخفی در مدفوع استفاده می‌شود و در داروخانه‌های ایران قابل تهیه است. این کیت از روش‌های ایمنی‌شناسی برای شناسایی خون استفاده می‌کند و به دلیل حساسیت بالاتر نسبت به FOBT، دقت بیشتری در تشخیص خون دارد. همچنین این تست نیازی به رعایت محدودیت‌های غذایی ندارد و می‌توان آن را به‌راحتی انجام داد.

در روش FIT، شما باید مقدار کمی از مدفوع را جمع‌آوری کرده و آن را با استفاده از محلول خاص موجود در کیت به نوار آزمایش اضافه کنید. تغییر رنگ نوار نشان‌دهنده وجود خون در نمونه است. نتیجه این آزمایش به شکل مثبت یا منفی گزارش می‌شود و در صورت مثبت بودن، باید با پزشک مشورت کنید تا آزمایش‌های تکمیلی برای تشخیص قطعی انجام شود.

تشخیص پزشکی

وقتی به پزشک مراجعه می‌کنید، پزشک ابتدا با استفاده از آزمایش‌های اولیه، وضعیت شما را ارزیابی می‌کند. این آزمایش‌ها که به‌عنوان روش‌های تشخیصی اولیه یا غربالگری شناخته می‌شوند، به پزشک کمک می‌کنند تا نشانه‌های احتمالی سرطان روده را شناسایی کند. پزشک ممکن است برای اطمینان بیشتر چند آزمایش مختلف را به طور هم‌زمان تجویز کند یا حتی توصیه کند که برخی از آزمایش‌ها را چندین بار تکرار کنید تا نتیجه دقیق‌تری به دست آید.

درصورتی‌که تشخیص سرطان برای شما تأیید شود، پزشک سپس آزمایش‌های ثانویه یا تشخیص‌های تکمیلی را برای تعیین مرحله سرطان و میزان پیشرفت آن تجویز می‌کند. این آزمایش‌ها به پزشک کمک می‌کنند تا سطح پیشرفت بیماری را مشخص کرده و برنامه درمانی مناسبی برای شما تعیین کند. این تشخیص‌های تکمیلی اهمیت بسیاری در مدیریت مؤثر بیماری و تعیین بهترین استراتژی درمانی دارند.

آزمایش های اولیه و غربالگری (پیش از تشخیص قطعی)

غربالگری به معنای انجام آزمایش‌هایی است که برای شناسایی علائم اولیه بیماری و بررسی وجود نشانه‌های خطر در افراد بدون علائم مشخص انجام می‌شود. غربالگری سرطان روده شامل آزمایش خون، نمونه مدفوع، و تصویربرداری است. این آزمایش‌ها به پزشک کمک می‌کنند تا تشخیص قطعی بدهد که آیا علائم شما به سرطان روده مرتبط است یا خیر. در ادامه، به هر یک از این آزمایش‌ها و روش‌های تصویربرداری به‌صورت دقیق‌تر خواهیم پرداخت.

آزمایش خون مخفی در مدفوع (FOBT)آزمایشگاهی

آزمایش FOBT (Fecal Occult Blood Test) برای تشخیص خون مخفی در مدفوع استفاده می‌شود که با چشم قابل مشاهده نیست. این آزمایش به دو صورت خانگی و آزمایشگاهی انجام می‌شود، اما روش آزمایشگاهی دقت بیشتری دارد. در این روش، نمونه‌ای از مدفوع جمع‌آوری شده و به آزمایشگاه ارسال می‌شود تا با استفاده از مواد شیمیایی، وجود خون تشخیص داده شود. قبل از انجام این تست، رعایت برخی محدودیت‌های غذایی ضروری است؛ به‌خصوص باید از مصرف گوشت قرمز، برخی سبزیجات (مانند شلغم) و مکمل‌های آهن خودداری شود، زیرا این مواد می‌توانند باعث نتایج مثبت کاذب شوند. اگر وجود خون در نمونه تشخیص داده شود، به بررسی‌های بیشتر توسط پزشک نیاز خواهد بود.

آزمایش  FIT آزمایشگاهی

آزمایش FIT (Fecal Immunochemical Test) نیز برای شناسایی خون مخفی در مدفوع استفاده می‌شود و مانند FOBT به دو صورت خانگی و آزمایشگاهی قابل انجام است. روش آزمایشگاهی FIT دقت بیشتری نسبت به کیت خانگی دارد. در این روش، نمونه مدفوع با استفاده از کیت جمع‌آوری شده و به آزمایشگاه ارسال می‌شود تا با استفاده از آنتی‌بادی‌های خاص، وجود خون بررسی شود. این تست نیازی به محدودیت‌های غذایی ندارد و نسبت به FOBT حساسیت بیشتری دارد. در صورتی که خون در نمونه مدفوع تشخیص داده شود، به عنوان نشانه‌ای از وجود خونریزی در دستگاه گوارش در نظر گرفته می‌شود و نیازمند آزمایش‌های تکمیلی است.

آزمایش DNA مدفوع

این آزمایش یکی از روش‌های پیشرفته برای شناسایی تغییرات ژنتیکی در سلول‌های روده است که ممکن است به سرطان تبدیل شوند. تست DNA مدفوع به‌صورت کیت خانگی در برخی کشورها در دسترس است، اما در ایران تنها نوع آزمایشگاهی آن موجود می‌باشد. برای انجام این آزمایش، نمونه مدفوع توسط بیمار جمع‌آوری و به آزمایشگاه ارسال می‌شود، جایی که DNA سلول‌های روده برای تشخیص جهش‌های ژنتیکی احتمالی که ممکن است نشان‌دهنده رشد توده‌های پیش سرطانی یا سرطانی باشند، بررسی می‌شود. این روش به دلیل حساسیت بالای خود به‌عنوان یک ابزار غربالگری پیشرفته به‌ویژه برای افرادی که در معرض خطر بیشتری هستند، استفاده می‌شود.

آزمایش CEA (نمونه ی خون)

آزمایش CEA (Carcinoembryonic Antigen) شامل گرفتن نمونه‌ای از خون است تا سطح آنتی‌ژن CEA در بدن اندازه‌گیری شود. این آنتی‌ژن ممکن است در افرادی که به سرطان روده مبتلا هستند، به میزان بالاتری وجود داشته باشد. نمونه خون در آزمایشگاه مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد و نتایج می‌توانند در تشخیص اولیه مفید باشند. این آزمایش به‌تنهایی برای تشخیص قطعی کافی نیست و به عنوان ابزار تکمیلی استفاده می‌شود.

کولونوسکوپی

کولونوسکوپی یکی از دقیق‌ترین روش‌های تشخیصی برای شناسایی مشکلات در روده بزرگ است. در این روش، پزشک از یک دستگاه انعطاف‌پذیر مجهز به دوربین استفاده می‌کند که از طریق مقعد وارد روده می‌شود و کل طول روده بزرگ را بررسی می‌کند. پیش از کولونوسکوپی، روده باید به طور کامل تمیز شود که معمولاً با مصرف محلول‌های مخصوص انجام می‌شود. برای راحتی بیمار، کولونوسکوپی تحت بیهوشی انجام می‌شود، بنابراین بیمار دردی احساس نمی‌کند. این روش نه‌تنها برای مشاهده وضعیت روده، بلکه برای نمونه‌برداری از بافت‌های مشکوک نیز مورداستفاده قرار می‌گیرد.

سیگموئیدوسکوپی

سیگموئیدوسکوپی نیز مشابه کولونوسکوپی است، اما تنها قسمت پایینی روده بزرگ (سیگموئید) مورد بررسی قرار می گیرد. پزشک با استفاده از یک دستگاه کوچک‌تر و دوربین‌دار ناحیه سیگموئید را مشاهده می‌کند و هرگونه تغییر غیرطبیعی را شناسایی می‌کند. آماده‌سازی شامل تمیز کردن قسمت پایینی روده است که با مصرف محلول‌های مخصوص انجام می‌شود. این روش نیز معمولاً تحت بیهوشی کوتاه‌مدت انجام می‌شود تا بیمار دردی احساس نکند. سیگموئیدوسکوپی برای تشخیص پولیپ‌ها یا توده‌های موجود در قسمت انتهایی روده بسیار کارآمد است.

سی‌تی کولونوگرافی

سی‌تی کولونوگرافی که به‌عنوان کولونوسکوپی مجازی نیز شناخته می‌شود، از تصویربرداری سی‌تی اسکن برای تهیه تصاویر سه‌بعدی از روده استفاده می‌کند. برای این روش نیز مانند کولونوسکوپی، روده باید پیش از انجام تصویربرداری به طور کامل تمیز شود. این روش غیرتهاجمی است و بیمار نیاز به ورود دستگاه به روده ندارد. سی‌تی کولونوگرافی برای تشخیص توده‌ها و پولیپ‌های بزرگ‌تر از یک سانتی‌متر استفاده می‌شود. این روش برای بیمارانی که تمایلی به انجام کولونوسکوپی معمولی ندارند، یک گزینه جایگزین محسوب می‌شود، اما در صورت مشاهده توده، معمولاً به کولونوسکوپی برای نمونه‌برداری نیاز است.

آزمایش های تکمیلی (پس از تشخیص یا برای تعیین مرحله سرطان)

پس از تشخیص قطعی سرطان روده، آزمایش‌های تکمیلی به‌منظور تعیین مرحله سرطان و ارزیابی میزان گسترش آن انجام می‌شوند. این آزمایش‌ها مشخص می‌کنند که آیا تومور به سایر اندام‌ها سرایت کرده، غدد لنفاوی را درگیر کرده است یا خیر. اطلاعات به‌دست‌آمده از این بررسی‌ها به پزشک کمک می‌کند تا برنامه درمانی دقیق‌تری را بر اساس مرحله سرطان و میزان انتشار آن طراحی کند. در ادامه، روش‌های تشخیصی تکمیلی که برای تعیین مرحله و گستردگی سرطان استفاده می‌شوند، به‌تفصیل توضیح داده خواهند شد.

نمونه برداری

نمونه‌برداری یکی از دقیق‌ترین روش‌ها برای تأیید تشخیص سرطان و تعیین نوع آن است. در این روش، پزشک یک نمونه کوچک از تومور یا بافت مشکوک را از طریق کولونوسکوپی یا جراحی برمی‌دارد. این نمونه سپس در آزمایشگاه مورد بررسی قرار می‌گیرد تا نوع سلول‌های سرطانی، میزان تهاجم آن‌ها به بافت‌های اطراف، و احتمال گسترش آن‌ها مشخص شود. نمونه‌برداری می‌تواند حضور سلول‌های سرطانی را تأیید کند و اطلاعات دقیقی درباره ویژگی‌های تومور فراهم کند. این روش به‌خصوص زمانی استفاده می‌شود که پزشک بخواهد مطمئن شود که آیا توده‌ها سرطانی هستند یا خیر.

آزمایش CEA (نمونه ی خون)

آزمایش CEA (Carcinoembryonic Antigen) یک آزمایش خون است که سطح آنتی‌ژن CEA را اندازه‌گیری می‌کند. این آنتی‌ژن در برخی سرطان‌ها، از جمله سرطان روده، افزایش می‌یابد. این آزمایش در مرحله غربالگری کمتر استفاده می‌شود، اما پس از تشخیص سرطان، به‌عنوان ابزاری برای پیگیری روند درمان و ارزیابی پاسخ‌دهی به درمان به‌کار می‌رود. همچنین از آزمایش CEA برای بررسی احتمال بازگشت سرطان (عود) و ارزیابی میزان پیشرفت بیماری استفاده می‌شود. در صورت افزایش سطح CEA پس از درمان، احتمالاً نیاز به بررسی‌های بیشتر برای تشخیص متاستاز یا عود سرطان وجود دارد.

سی‌تی اسکن و MRI

سی‌تی‌اسکن و MRI هر دو روش‌های تصویربرداری پیشرفته‌ای هستند که به پزشک کمک می‌کنند تا نواحی داخلی بدن را بادقت مشاهده کند. سی‌تی‌اسکن با استفاده از پرتوهای ایکس، تصاویر مقطعی سه‌بعدی از روده و اندام‌های اطراف تهیه می‌کند و می‌تواند برای بررسی گسترش تومور به غدد لنفاوی یا سایر اندام‌ها مورداستفاده قرار گیرد. MRI نیز از امواج مغناطیسی برای تهیه تصاویر دقیق از بافت‌ها استفاده می‌کند و به‌ویژه برای تشخیص دقیق‌تر نواحی نرم و تعیین میزان تهاجم سرطان به اندام‌های اطراف کاربرد دارد. این روش‌ها معمولاً وقتی استفاده می‌شوند که پزشک به متاستاز سرطان به سایر اندام‌ها مشکوک باشد تا میزان گسترش و پیشرفت بیماری را مشخص کند.

پت اسکن (PET-CT)

پت اسکن (PET-CT) یا تصویربرداری توموگرافی با نشر پوزیترون، نوعی روش تصویربرداری پزشکی است که به پزشک امکان می‌دهد تا فعالیت متابولیکی سلول‌های سرطانی را مشاهده کند. در این روش، یک ماده رادیواکتیو به بدن تزریق می‌شود که سلول‌های فعال‌تر (مانند سلول‌های سرطانی) آن را جذب می‌کنند و در تصاویر پررنگ‌تر نشان داده می‌شوند. PET-CT برای تشخیص گسترش سرطان به سایر اندام‌ها و ارزیابی میزان فعالیت تومور بسیار مؤثر است. این روش اغلب زمانی استفاده می‌شود که پزشک به گسترش متاستاتیک سرطان مشکوک باشد و بخواهد میزان پیشرفت آن را ارزیابی کند. همچنین برای بررسی پاسخ به درمان و کنترل بازگشت بیماری به کار می‌رود.

اولتراسوند اندورکتال

اولتراسوند اندورکتال از امواج صوتی برای تهیه تصاویر دقیقی از ناحیه انتهایی روده (رکتوم) و نواحی اطراف آن استفاده می‌کند. این روش با وارد کردن یک دستگاه کوچک از طریق مقعد انجام می‌شود و برای بررسی عمق نفوذ تومور به دیواره روده و احتمال گسترش به غدد لنفاوی مجاور کاربرد دارد. این روش به‌ویژه برای تشخیص میزان گسترش تومور به بافت‌های مجاور در مراحل اولیه بسیار مؤثر است و می‌تواند به پزشک کمک کند تا مرحله محلی سرطان را به‌درستی تعیین کند.

لاپاروسکوپی

لاپاروسکوپی یک روش جراحی کم‌تهاجمی است که به پزشک امکان می‌دهد تا از طریق چند برش کوچک در ناحیه شکم، نواحی داخلی بدن را مشاهده کند. با استفاده از یک دوربین کوچک (لاپاروسکوپ)، پزشک می‌تواند به‌طور مستقیم وضعیت اندام‌های داخلی و حفره شکمی را بررسی کند و همچنین نمونه‌برداری از نواحی مشکوک را انجام دهد. لاپاروسکوپی به‌ویژه زمانی استفاده می‌شود که پزشک به گسترش سرطان به شکم یا اندام‌های دیگر مشکوک باشد. این روش به تعیین دقیق مرحله سرطان و میزان گسترش آن کمک می‌کند.

سوالات متداول

چگونه ممکن است درد در ناحیه پایین کمر به سرطان روده مرتبط باشد؟

اگر تومور در روده بزرگ رشد کند و به اعصاب یا بافت‌های مجاور فشار وارد کند، می‌تواند باعث درد در ناحیه پایین کمر شود. این علامت معمولاً در مراحل پیشرفته‌تر بیماری ظاهر می‌شود.

آیا علائم سرطان روده ممکن است با سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) اشتباه گرفته شوند؟

بله، علائمی مانند اسهال، یبوست، و درد شکمی که در هر دو بیماری دیده می‌شود، می‌تواند باعث اشتباه در تشخیص اولیه شود. با این حال، خونریزی در مدفوع و کاهش وزن ناگهانی در سرطان روده شایع‌تر است و باید به این علائم توجه ویژه‌ای شود.

مشکلات پوستی مانند زردی یا لکه‌های پوستی چه ارتباطی با سرطان روده دارند؟

زردی ممکن است نشانه‌ای از گسترش سرطان به کبد باشد، زیرا تومورهای روده بزرگ گاهی به کبد متاستاز می‌دهند و عملکرد طبیعی آن را مختل می‌کنند. لکه‌های پوستی می‌توانند در مواردی از متاستاز سرطان یا تأثیرات التهابی آن ظاهر شوند.

چگونه مشکلات هورمونی ممکن است باعث افزایش خطر سرطان روده شوند؟

افزایش سطح هورمون‌هایی مانند انسولین و مقاومت به انسولین می‌تواند باعث تحریک رشد سلول‌های غیرطبیعی در روده شود. دیابت نوع 2 نیز با افزایش خطر ابتلا به سرطان روده مرتبط است.

آیا باید به وجود خون بسیار کم و ناپیوسته در مدفوع به عنوان علامتی از سرطان روده توجه داشت؟

بله، حتی مقدار کمی خون در مدفوع، به‌صورت گاه‌به‌گاه، می‌تواند نشانه خونریزی ناشی از تومور باشد و باید جدی گرفته شود، زیرا سرطان روده می‌تواند در مراحل اولیه با خونریزی جزئی همراه باشد.

دفع مداوم گاز یا باد شکم می‌تواند از علائم اولیه سرطان روده باشد؟

افزایش دفع گاز ممکن است به دلیل انسداد جزئی روده توسط تومور ایجاد شود. این علامت به‌تنهایی نگران‌کننده نیست، اما اگر با تغییرات دیگری در عادات روده‌ای همراه شود، باید مورد توجه قرار گیرد.

احساس سنگینی یا پری در ناحیه شکم پس از مصرف مقدار کمی غذا می‌تواند به سرطان روده اشاره کند؟

تومورهای روده می‌توانند باعث احساس پری و سنگینی زودهنگام شوند، زیرا ممکن است دستگاه گوارش را تحت تأثیر قرار دهند و مانع حرکت طبیعی غذا در روده شوند.

آیا افزایش غیرمنتظره ترش کردن یا بازگشت اسید معده می‌تواند نشان‌دهنده سرطان روده باشد؟

اگرچه ترش کردن و بازگشت اسید معده معمولاً به مشکلات معده مرتبط است، اما تومورهای روده‌ای که روی دستگاه گوارش فشار می‌آورند می‌توانند باعث چنین علائمی شوند.

تکرر ادرار یا نیاز به دفع مدفوع در شب ممکن است نشانه‌ای از سرطان روده باشد؟

این علامت می‌تواند به دلیل فشار تومور بر روی اندام‌های مجاور مانند مثانه یا بخش‌های مختلف روده باشد. اگر این تغییرات به همراه سایر علائم غیرعادی روده‌ای ظاهر شوند، نیاز به بررسی دارد.

آیا تغییر در بوی مدفوع به بوی نامطبوع و غیرعادی می‌تواند علامت هشداردهنده سرطان روده باشد؟

بله، تومورهای روده می‌توانند باعث تغییرات در فرآیند گوارش شوند و این تغییرات ممکن است منجر به تغییر در بوی مدفوع شوند. بوی بسیار نامطبوع و غیرعادی ممکن است به مشکلات گوارشی جدی‌تر اشاره داشته باشد.

چرا اسهال مداوم که به داروهای معمولی پاسخ نمی‌دهد ممکن است به سرطان روده مرتبط باشد؟

اسهال مداوم که به درمان‌های معمول پاسخ نمی‌دهد، ممکن است به دلیل وجود تومور در روده باشد که مانع از عملکرد طبیعی روده شده و باعث اختلال در جذب آب و مواد مغذی می‌شود.

آیا احساس فشار بر روی مثانه یا درد در ناحیه لگن می‌تواند نشانه‌ای غیرمستقیم از سرطان روده باشد؟

تومورهای بزرگ روده ممکن است به اندام‌های مجاور مانند مثانه یا ناحیه لگن فشار وارد کنند و باعث ایجاد درد یا احساس فشار شوند.

کاهش ناگهانی میل به مصرف گوشت قرمز چه ارتباطی با سرطان روده دارد؟

برخی بیماران مبتلا به سرطان روده ممکن است به طور ناگهانی میل به مصرف گوشت قرمز را از دست بدهند. این علامت می‌تواند ناشی از تغییرات متابولیکی در بدن یا واکنش سیستم ایمنی به تومور باشد.

آیا مشکل در بلع (دیسفاژی) می‌تواند به صورت غیرمستقیم به سرطان روده مرتبط باشد؟

اگرچه دیسفاژی بیشتر به مشکلات مری مرتبط است، اما در برخی موارد، تومورهای بزرگ در روده می‌توانند با تأثیر بر سیستم گوارش علائم مشابه دیسفاژی ایجاد کنند.

چگونه کاهش حساسیت یا کرختی در ناحیه شکم یا مقعد می‌تواند از علائم سرطان روده باشد؟

تومورهای روده‌ای که به اعصاب اطراف فشار وارد می‌کنند، ممکن است باعث کاهش حس یا کرختی در ناحیه شکم یا مقعد شوند، به‌ویژه اگر تومور به بافت‌های عصبی گسترش یافته باشد.

تورم غیرمنتظره در شکم یا پهلوها، بدون علت مشخص، ممکن است نشانگر سرطان روده باشد؟

تورم غیرمنتظره در این نواحی می‌تواند به دلیل تجمع مایعات یا انسداد روده توسط تومور ایجاد شود و نشانه‌ای از پیشرفت سرطان باشد.

احساس سنگینی در ناحیه مقعد بدون وجود بواسیر چه ارتباطی با سرطان روده دارد؟

تومورهای بزرگ در روده می‌توانند باعث فشار یا احساس سنگینی در ناحیه مقعد شوند، حتی اگر بواسیر یا مشکلات دیگری در این ناحیه وجود نداشته باشد.

چگونه بروز درد شدید و ناگهانی در شکم که به سرعت فروکش می‌کند می‌تواند نشانه‌ای از انسداد ناشی از تومور باشد؟

انسداد روده ناشی از تومور می‌تواند باعث بروز درد شدید و ناگهانی شود. اگر این درد پس از مدتی فروکش کند، ممکن است به دلیل تغییر مکان تومور یا تخلیه موقت انسداد باشد، اما همچنان نیاز به بررسی فوری دارد.